Góry Stołowe – pierwszy Przewodnik Górski
1.02.17
Góry Stołowe należą do najciekawszych pod względem budowy geologicznej masywów w Sudetach. Przed milionami lat na dnie pradawnego morza osadzały się warstwy piaskowca, które później zostały wypiętrzone i uformowane przez deszcz, mróz oraz wiatr. Nie zostały sfałdowane jak inne pasma podczas orogenezy alpejskiej, lecz zachowały specyficzną budowę płytową. Ich nazwa wzięła się od pewnej uczty, która miała miejsce na początku XIX wieku na najwyższym szczycie, czyli Szczelińcu Wielkim (919 m.n.p.m.), w której uczestniczył sam król pruski Fryderyk III. Jedzenie podano na płaskim kamieniu, która do złudzenia przypominała płaski blat stołu, tak samo zresztą jak okoliczne skały. Nazwa przyjęła się i tak zostało do dziś. Na szczególną pamięć zasługuje postać Franza Pabla, który doskonale znał Góry Stołowe i wielokrotnie prowadził tutaj turystów, letników, oraz możnych tego świata. Za swoje zasługi otrzymał miano „Kasjera Szczelińca” i w 1813 roku został urzędowo mianowany Pierwszym Przewodnikiem Górskim na Świecie ! Sfinansował budowę schodów na Szczeliniec Wielki, oraz budowę schroniska górskiego na jego szczycie. Tablica pamiątkowa nad skalnym urwiskiem, przypomina tego dzielnego człowieka. Dziś większość masywu objęta jest ochroną w ramach parku Narodowego Gór Stołowych, a do najczęściej uczęszczanych szlaków, należy kamienista trasa na Szczeliniec Wielki, oraz ścieżka labiryntem Błędnych Skał.
powrót
